خانم شینا آیینگار، استاد دانشگاه کلمبیای نیویورک، روشی شش مرحله‌ای برای آفرینش ایده‌های بزرگ و خلاقانه ارائه کرده که اخیرا مورد توجه قرار گرفته است. چند نکته درباره این روش:

-> او بر «تعریف مساله» صحیح همچون بسیاری از روش‌های مهم دیگر تاکید دارد. در روش «بزرگتر بیاندیش» بخش قابل توجهی از خلاقیت در نحوه تعریف مساله شکل می‌گیرد.

-> بر وجه روان‌شناختی حل مسائل بیش از روش‌های دیگر توجه شده است. باید مساله‌ای بزرگ را انتخاب کنیم تا انگیزه‌بخش باشد ولی نه آنقدر بزرگ که امکان چارچوب بندی نداشته باشد.

-> ترکیب‌های جدید، اساس حل خلاقانه مسائل است. دکتر آیینگار، نمونه‌های مختلفی آورده که در آنها، فرد خلاق ابتدا مساله اصلی را به چند خرده مساله تقسیم کرده و بعد بر اساس ترکیب‌هایی از حل این خرده‌مسائل، توانسته راه حلی نوین ارائه دهد. برای مثال، بارتولدی فرانسوی، در خلق مجسمه آزادی نیویورک از منظر اندازه از مجسمه‌های بزرگ آفریقایی، از منظر موقعیت از فانوس دریایی کانال سوئز، از منظر ظاهر از چهره مادر خود الهام گرفته است. خانم آیینگار مطرح می‌کند که ایده ترکیب‌های جدید بر اساس تفکرات شومپیتر است.

-> برای حل خرده مسائل باید هم به داخل محدوده صنعت و هم بیرون از آن اندیشید. او هنری فورد را مثال می‌زند. فورد مساله شیوه تولید خودروهای ارزانتر را با حل سه مساله کوچکتر حل کرد. برای حل خرده مساله‌ی «کاهش زمان تولید» او راهکار خط تولید متحرک را استفاده کرد که از کشتارگاههای صنعتی ایده گرفت.

خانم دکتر آیینگار، نابینا است و رتبه ۶ فهرست «۵۰ متفکر برتر حوزه مدیریت» سال ۲۰۲۳ را دارا است.